Knap bedacht

Even wat losse berichten uit Windhoek.


Ik belde Riney (zie eerste en tweede serie blogs uit Namibië. ) Het ging niet goed daar.
Zijn schoonzoon heeft een zware operatie gehad.
En er heerst een paardenziekten in Namibië. Riney: ‘The are dying like flies. We are very unhappy. And it is só oppressively hot, the cattle looks terrible.’


Sirkel Motors reageerde niet eens zo heel negatief toen ik m’n beklag kwam maken. Het leek zelfs of Dewalt (opvolger van Pieter) mijn verhaal begreep. Een en al bereidwilligheid. Terugnemen van de kar was zelfs een mogelijke optie. Maar dat zegt niets. Garages worden bevolkt door joviale schurken.
Inderdaad: hij kon nu niets doen; zijn baas was pas terug op 07/01. Dan pas kon hij besluiten. Ik ben dan in NL, dus ver weg. Dewalt zou per mail met een voorstel komen. Benieuwd wat ze bekokstoven. Ik ben ze vóór met een documentje waarin ik op een rijtje zet wat ik wil en waar ik toe bereid ben.


ETALAGE
Gisteren en eergisteren bezocht ik het Cheetah Conservation Fund, zo’n veertig kilometer van Otjiwarongo. (www.cheetah.org en www.stichtingspots.nl)
Op zo’n tien hectaren houden ze in de natuur verweesde cheetahs. Permanent, want wezen hebben niet geleerd voor zichzelf te zorgen. Mannetjes en vrouwtjes gescheiden want het project wil niet fokken omdat a) ook die jongen niet kunnen leren hoe te jagen en dus niet overleven in de wildernis. b) Buitenlandse dierentuinen genoeg cheetahs hebben. c) de Namibische staat export verbiedt.
Is dat fund dan dus een zinloze onderneming? De cheetahs ter plaatse zijn eigenlijk niet meer dan een etalage voor het belangrijkere werk: het oplossen van het conflict tussen wildlife en landbouw. Een groot probleem in Afrika dat dé oorzaak is van de afnemende aantallen wild. Een oudere kat pakt een geit omdat ie de snelle springbokken niet meer kan vangen. De boer schiet elke cheetah (of leeuw of leopard) die hem voor de loop komt; niet wetend welke de boosdoener is. Als de boer beter zijn kudde bewaakt en ziet welk het probleemdier is, doodt hij alleen dàt.

NEDERLANDSE STAGIAIRS
Als er minder vee te grazen wordt genomen is er geen reden een roofdier af te schieten. Het fund werkt aan deze zaken en maakt tot mijn verrassing daarbij gebruik van Nederlandse stagiairs van de Hogeschool Larenstein. Leuk, even een gesprekje met landgenoten op een onverwachte plek. Een belangrijke ‘vondst’ om cheetahs te beschermen is de inzet van grote honden. Die worden in het project gefokt. Ze groeien op bij een kudde geiten en accepteren die als horend bij hun roedel. Ze zullen ze beschermen tot de dood. Maar zover komt ’t nooit. Ze blaffen heel hard en krijgen zo assistentie van soortgenoten. Een roofdier bedenkt zich wel twee keer voor hij zich aan de kudde vergrijpt, en …. blijft zo leven. Knap bedacht.
Info: Larenstein.

Oudjaar ‘gevierd’ op een prima campsite: Weaver Rock, dertig kilometer ten zuiden van Otjiwarongo. Vroeger heette het hier ‘Hohenfels. Graf zu Bentheim’. Dan voel je je thuis alsof je in Twente zit. Hier kom ik terug, zeker en vast.
Een alternatief is de campsite bij de Crockodile Farm in Otjiwarongo zelf. Leuk stadje. De naam betekent ‘prachtige boom’ in het Herero. Een heel goede Spar met capucci. Da’s voor mij al genoeg om een voldoende te krijgen.


NATUREL
’s Ochtends op weg naar een farm met Dinosaurussporen in de stenige ondergrond.
www.dinosaurstracks.com
De boer krijgt daar wat extra inkomsten uit: ‘It’s not for me. My wife wants it. I need nothing.’ Hier liggen dan 250 miljoen jaar oude sporen gewoon onbeschermd voor de tand des tijds in de open lucht. Niks museum erbij of verkooppunten van souvenirs. Je loopt over de farm en de kampplaats (die er wèl is; ook een goed alternatief) naar die sporen toe. Heel naturel. What you see is what you get.

Terug naar Windhoek, via Okahandja. Lange, lange zandwegen. Op een gegeven moment kwam ik uit bij de poort aan de achterkant van Erindi Private Game Reserve. Erindi geeft recht van overpad aan mensen op die weg. Dat is leuk. Het is een duur privé wildpark, maar zó mag je er voor niets doorheen rijden. Het is echt groot, voorzien van alle soorten wild. Ik zag vooral kudu en zebra. Misschien kennen jullie het park van een serie uitzendingen een jaar geleden op National Geographic. Een vent liep daarin dagelijks ongewapend langs – en door - een troep leeuwen die voor hun eigen behoud moesten wennen aan de nabijheid van mensen, zonder meteen tot de aanval over te gaan.
www.erindi.com

En zo draaiden we toch weer zo’n 850 kilometer onder de wielen door.
Nu de laatste regeldingen in Windhoek, dan Holland. Misschien is dit de laatste blog. Ik ga wel mijn tracks nog omzetten in Google Earth bestanden en die opsturen per mail omdat www.waarbenjij.nu gek genoeg geen GE-placemarks en –tracks opneemt. Wat ik uiterst raar vind voor een reis-site.

Dat wordt uitrusten in Hengelo.

Groet,
Frank