Relaties Relaties
Door: Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank
23 April 2014 | Namibië, Windhoek
23-04-2014 Windhoek.
(Het moet nog maar een keer zonder foto's)
Veel geregel; dat was logisch na al het voorgaande. De achteras en rem laten nakijken, het politiebureau, het consulaat voor een nieuwe pas, pasfoto’s, de nieuwe licence bij NaTIS (Road Authority, zeg maar Rijksdienst voor het wegverkeer) de dekking checken bij de verzekeraar nu de papieren weg zijn, de Rabobank bellen want de Random Reader is foetsie. Dagblad ‘The Namibian’ deden we een dag later.
VOLGEBOEKT
Relaties, relaties: belangrijk is wat je kunt, maar nóg belangrijker is wie je kent.
Kosie (spreek uit ‘Koëssie) de bevriende mechanic van LA Sport wist betrouwbare garages voor het werk dat nodig was. Helaas was dat toch grotendeels vruchteloos; de eerste moest je een maand van te voren boeken. De tweede idem, maar die stuurde me door naar een garage waar de cruiser nu staat. Je daalt zo wel wat af in kwaliteit. Je hoopt maar dat de supermechanics weten wie de goede mechanics zijn.
Omdat deze garages al een maand in het vooruit volgeboekt zitten, bleek mijn exercitie om Kosie enige tijd voor mijn vertrek naar Namibië in te schakelen voor uit te voeren klussen vruchteloos. Het is heel ‘Afrikaans’ dat je taken pas uitvoert als ze je voor de voeten liggen, dus je boekt pas een werkplaats als de noodzaak daartoe actueel is, dus Kosie had niet vooruit geboekt. Toch waardeer ik zijn bijdrage. Het plaatwerk is uitstekend gedaan. En Kosie is gewoon een toffe goser.
ACHTERDEUR
Toen het politiebureau, want zonder ‘affidavid’ (politieverklaring) geen nieuw eigendomsbewijs van de auto, geen paspoort en geen verzekering. Op het bureau heb ik op vijf verschillende kamers gewacht. Ze laten je rustig een half uur zitten. De collega die toeristenzaken behandelt zit ‘ergens in de stad’. Maar ik kreeg toch mijn affidavid.
Pasfoto’s gingen nog het snelste.
Relaties:
‘Hi, Frank
I'm very much sorry, to hear what happened to you. I was out of the office for the whole week, I went to xxxxxx for xxxxx. Where are you now? Are you still in Namibia? What do you want me to help you? If you are still here, please you can make a turn to my office.
Best regards,
Mary
Muhongo, Maria - Supervisor: NaTIS Valley
Transport Information & Regulatory Services
Roads Authority’
Ik ken Mary van eerdere bezoeken aan NaTIS. Soms ‘spreek’ ik haar per email, zij volgt mij op de sociale media. Ze is bijzonder aardig en uiterst behulpzaam.
Ik liep naar NaTIs en zag een rij mensen met papieren tot buiten op straat staan wachten tot ze aan de beurt waren. Ojéé! Ik ging naar binnen en vroeg aan een dame achter een balie of Mrs. Muhongo te spreken was. En even later moest ik met haar meelopen, door het hek voor de eigen auto’s via de achterdeur naar Mary Mohongo. Leuk haar weer te zien. En een kwartier later ging ik via dezelfde weg naar buiten met de benodigde papieren. Leve Mary!
PETER R DE VRIES
Het consulaat had mij inmiddels uit eigen beweging teruggebeld. Klasse. Daar aangekomen bleek ik geluk te hebben. Er was speciaal die dag een employé van Pretoria overgevlogen voor ondermeer de receptie van de Honorair Consul te Namibië ter ere van Koningsdag. Alleen deze man – een kopie van Peter R de Vries - was met zijn vingerafdrukapparatuur gemachtigd om paspoorten uit te geven. En net vandaag was hij hier. Het kostte wel € 131,- die ik bij de schade mag optellen. Maar wel tien jaar geldig dus dit paspoort ‘rijdt per kilometer toch zuiniger’.
En zo heb ik de meeste regelzaken toch weer vrij snel ‘op de rit’.
LEVE DE KONING!
Hein en Megan mailden me of ik mee ging naar de receptie van de consul in het Hilton. Daar zag ik Peter R de Vries uiteraard wéér. Koningsdag valt dit jaar in Namibië een week eerder dan in NL. Of het feit dat de consul komende week op vakantie gaat een rol speelt, weet ik niet ;-)
Nederlandse expats en sommige van hun relaties, toch in totaal zo’n honderd man/vrouw vulden het terras. Ingevlogen haring, gehaktballen (die van Willem zijn lekkerder), verdomd goede rode wijn. De aanwezige ambassadeur in Zuid Afrika hapte smakelijk in een broodje kroket, geproduceerd door een NL ondernemer in Namibië. (foto ervan op mijn iphone. Zet ik op dit blog als ik in Nederland terug ben. Hier geen synchronisatie.) We werden op de proef gesteld of we het eerste couplet van het Wilhelmus konden zingen. ‘Leve de Koning! Hoera! Hoera! Hoera!’
Geweldig.
De taxi terug reed 120 km/uur over de Sam Nujoma Drive. De chauffeur was een werknemer van ‘Armed Response’ een bewakingsorganisatie die in de baas z’n tijd en auto een centje bijverdiende. ‘Good job sir, thanks for the service; sharp sharp!’
Dubbele espresso bij Roof of Africa.
Maffen! Nu wel goed geslapen zonder wakker te worden van dromen over vechtpartijen.
Groet,
Frank
(Het moet nog maar een keer zonder foto's)
Veel geregel; dat was logisch na al het voorgaande. De achteras en rem laten nakijken, het politiebureau, het consulaat voor een nieuwe pas, pasfoto’s, de nieuwe licence bij NaTIS (Road Authority, zeg maar Rijksdienst voor het wegverkeer) de dekking checken bij de verzekeraar nu de papieren weg zijn, de Rabobank bellen want de Random Reader is foetsie. Dagblad ‘The Namibian’ deden we een dag later.
VOLGEBOEKT
Relaties, relaties: belangrijk is wat je kunt, maar nóg belangrijker is wie je kent.
Kosie (spreek uit ‘Koëssie) de bevriende mechanic van LA Sport wist betrouwbare garages voor het werk dat nodig was. Helaas was dat toch grotendeels vruchteloos; de eerste moest je een maand van te voren boeken. De tweede idem, maar die stuurde me door naar een garage waar de cruiser nu staat. Je daalt zo wel wat af in kwaliteit. Je hoopt maar dat de supermechanics weten wie de goede mechanics zijn.
Omdat deze garages al een maand in het vooruit volgeboekt zitten, bleek mijn exercitie om Kosie enige tijd voor mijn vertrek naar Namibië in te schakelen voor uit te voeren klussen vruchteloos. Het is heel ‘Afrikaans’ dat je taken pas uitvoert als ze je voor de voeten liggen, dus je boekt pas een werkplaats als de noodzaak daartoe actueel is, dus Kosie had niet vooruit geboekt. Toch waardeer ik zijn bijdrage. Het plaatwerk is uitstekend gedaan. En Kosie is gewoon een toffe goser.
ACHTERDEUR
Toen het politiebureau, want zonder ‘affidavid’ (politieverklaring) geen nieuw eigendomsbewijs van de auto, geen paspoort en geen verzekering. Op het bureau heb ik op vijf verschillende kamers gewacht. Ze laten je rustig een half uur zitten. De collega die toeristenzaken behandelt zit ‘ergens in de stad’. Maar ik kreeg toch mijn affidavid.
Pasfoto’s gingen nog het snelste.
Relaties:
‘Hi, Frank
I'm very much sorry, to hear what happened to you. I was out of the office for the whole week, I went to xxxxxx for xxxxx. Where are you now? Are you still in Namibia? What do you want me to help you? If you are still here, please you can make a turn to my office.
Best regards,
Mary
Muhongo, Maria - Supervisor: NaTIS Valley
Transport Information & Regulatory Services
Roads Authority’
Ik ken Mary van eerdere bezoeken aan NaTIS. Soms ‘spreek’ ik haar per email, zij volgt mij op de sociale media. Ze is bijzonder aardig en uiterst behulpzaam.
Ik liep naar NaTIs en zag een rij mensen met papieren tot buiten op straat staan wachten tot ze aan de beurt waren. Ojéé! Ik ging naar binnen en vroeg aan een dame achter een balie of Mrs. Muhongo te spreken was. En even later moest ik met haar meelopen, door het hek voor de eigen auto’s via de achterdeur naar Mary Mohongo. Leuk haar weer te zien. En een kwartier later ging ik via dezelfde weg naar buiten met de benodigde papieren. Leve Mary!
PETER R DE VRIES
Het consulaat had mij inmiddels uit eigen beweging teruggebeld. Klasse. Daar aangekomen bleek ik geluk te hebben. Er was speciaal die dag een employé van Pretoria overgevlogen voor ondermeer de receptie van de Honorair Consul te Namibië ter ere van Koningsdag. Alleen deze man – een kopie van Peter R de Vries - was met zijn vingerafdrukapparatuur gemachtigd om paspoorten uit te geven. En net vandaag was hij hier. Het kostte wel € 131,- die ik bij de schade mag optellen. Maar wel tien jaar geldig dus dit paspoort ‘rijdt per kilometer toch zuiniger’.
En zo heb ik de meeste regelzaken toch weer vrij snel ‘op de rit’.
LEVE DE KONING!
Hein en Megan mailden me of ik mee ging naar de receptie van de consul in het Hilton. Daar zag ik Peter R de Vries uiteraard wéér. Koningsdag valt dit jaar in Namibië een week eerder dan in NL. Of het feit dat de consul komende week op vakantie gaat een rol speelt, weet ik niet ;-)
Nederlandse expats en sommige van hun relaties, toch in totaal zo’n honderd man/vrouw vulden het terras. Ingevlogen haring, gehaktballen (die van Willem zijn lekkerder), verdomd goede rode wijn. De aanwezige ambassadeur in Zuid Afrika hapte smakelijk in een broodje kroket, geproduceerd door een NL ondernemer in Namibië. (foto ervan op mijn iphone. Zet ik op dit blog als ik in Nederland terug ben. Hier geen synchronisatie.) We werden op de proef gesteld of we het eerste couplet van het Wilhelmus konden zingen. ‘Leve de Koning! Hoera! Hoera! Hoera!’
Geweldig.
De taxi terug reed 120 km/uur over de Sam Nujoma Drive. De chauffeur was een werknemer van ‘Armed Response’ een bewakingsorganisatie die in de baas z’n tijd en auto een centje bijverdiende. ‘Good job sir, thanks for the service; sharp sharp!’
Dubbele espresso bij Roof of Africa.
Maffen! Nu wel goed geslapen zonder wakker te worden van dromen over vechtpartijen.
Groet,
Frank
-
23 April 2014 - 18:23
Willem:
Blij dat je het overleefd hebt.
-
25 April 2014 - 18:19
Josette:
Heftig verhaal Frank. En dat dat jou als doorgewinterde Afrika-ganger moet overkomen. Ik hoop dat het vervolg van je reis wat relaxter gaat verlopen.
Wij zijn begin maart twee weken in Zuid-Arika geweest en hebben gelukkig niets vervelends meegemaakt. Ik dacht dat het dus allemaal wel meeviel. Helaas niet. Maar zoals een van je andere vrienden al schrijft, het kan je overal overkomen.
Liefs,
Josette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
