Bourgondië

In Hout Bay bij Kaapstad waren we te gast bij Karin en Pete in hun prachtige huis met uitzicht op de Hout Bay. Een knappend haardvuur, een goede whisky, lekkere wijn, lekker eten, goed gezelschap. Ze hadden And(y) en Sue uit Johannesburg op bezoek. Alles was goed.

Karin ken ik van de Tracks4Africa website – een digitale kaartenmaker - waar ik dataleverancier voor ben. (http://tracks4africa.co.za/ ) Ook heb ik in het verleden een paar teksten voor ze geschreven.
(http://blog.tracks4africa.co.za/stories-of-the-kgalagadi-transfrontier-park-2/
en
http://blog.tracks4africa.co.za/exciting-self-drive-trip-through-namibia/
en
http://blog.tracks4africa.co.za/10-adventurous-things-to-do-in-swakopmund/ )


WAT DOEN WIJ VERKEERD?

We huurden het AirB&B huis van hun buurman.
Wij Hollanders in het genivelleerde Nederland (‘Nivelleren is een feest’, weet u nog??) kijken op van de welstand – en de bijbehorende ongelijkheid – in andere landen. Ons tijdelijke AirB&B-huis had een zaal van een huiskamer, drie slaapkamers, een garage, twee badkamers, een zwembad, en uiteraard bewaking. Dat is pakweg drie maal luxer dan ons eigen huis waarover we allerminst klagen hebben. Sommige mensen hier leven in een on-Nederlandse welstand met tweede of derde huizen en drie of vier auto’s, enzovoorts.
Wat doen wij verkeerd?
Zeker is dat zulke verschillen in welstand niet helemaal ‘kommilfo’ zijn en scheve gezichten veroorzaken onder de zwarten die in townships wonen, vaak in golfplaten huizen en als ze geluk hebben voorzien van door de gemeente gefinancierde gemeenschappelijke doucheruimtes. Die willen verhaal halen, en dat meestal kwaadschiks. Ik ga me nu niet begeven in de discussie over leefstijl, zelfmanagement en ambitieniveau’s van de diverse bevolkingsgroepen, noch over historisch-politieke achtergronden of wie waarvoor verantwoordelijk is, maar ik begrijp hoe dan ook wel wat van die afgunst. Vandaar ook die bewaking overal. Maar het ligt alleen ietsje ingewikkelder dan de gemiddelde PvdA-Speklap of Groen-Links Jessias doen voorkomen.

TIPPEL

Marijke ging voor de avond boodschappen doen. De ‘mall’ lag op loopafstand. Maar om ‘airtime’ voor de dongel met wifi in huis op te waarderen, moest ze naar de ‘Main Mall’. Dat bleek een tippel van drie kwartier. Daar moest ik met de cruiser aan te pas komen om de vracht boodschappen en Marij op te pikken.
Meteen maar door naar het vliegveld om Marthe, Nora en Simon op te pikken. Mooi, die Constantia-Neck Road. Verderop was het verkeer een gekkenhuis: van die spaghettibanen die om elkaar kronkelen. De cruiser is bepaald niet gebouwd voor stadsverkeer. De Garmin was onbeholpen; uiteraard. We reden dus even verkeerd. Zoals deze reis ‘gebruikelijk usance’ kwamen we ook nu weer te laat. De jeugd zat al in alle rust te hokken in de arrival hall. Ze hebben ervaring met de ouders waarschijnlijk.

’s Middags een bezoek aan Karin en Pete’s catamaran waarmee ze de wereld gaan rondzeilen. Wát een geweldig schip! Alles erop en eraan. Maar nu was het de periode vol stress om de noodzakelijke mechanische en digitale apparatuur inclusief back ups te kopen en installeren. Het bezorgde hen veel hoofdbrekens.

WORTELSTAMP

Meteen daarna door naar de Hout Bay Market. Je ziet dat tegenwoordig vaak in oudere stadsdelen: hier bijvoorbeeld zijn creatievelingen in een oude fabriekshal of visafslag kleine bedrijfjes begonnen en hebben ze een Bourgondisch aanbod opgezet. Goede koffie, gebak, gerechten, kleren, hebbedingen, kunst en ‘craft’.
’s Avonds een door Marijke verzorgd diner. Echte Hollandse wortelstamp, maar met een creatieve draai: met ui, spekjes, prei en appel. Puree apart. Probeer het!
Goede wijn. Goed gezelschap. Need I say more?

FIETSERS

De dag erna (29/7): tijd voor de beroemde Chapmans Peak Drive. Een geweldige weg van Hout Bay naar Kaap de Goede Hoop / Cape Point en terug. (Wel twee keer betalen….;-) Deels is de weg in de rotsen uitgehakt; een liggende ‘U’. Boven je het rotsplafond; beneden-naast je schuimt de oceaan.
En overal fietsers. Honderden. Die hebben hier voorrang en gratis toegang tot al dit moois. De Cape Epic toertocht gaat ook over deze weg. Marianne Vos traint hier meestal in januari. We begrijpen dat nu. Prachtig prachtig. Klimmen en dalen. Geweldig klimaat. Bourgondië ná de training.
BBC over de Chapman Peak Drive: http://www.facebook.com/BBCTravel/videos/1696130687073391/

Als de link niet werkt: copy/paste de link in je adresbalk.


Vervolgens een bezoek aan de Victoria & Albert Waterfront en Longstreet: ‘mooi Kaapstad’.
Met de Uber-taxi terug naar de eigen auto. Wat een geweldige service is dat. Nederland, word wakker, dit is niet tegen te houden. Vooral vrouwen voelen zich er veilig in omdat je foto en gegevens van de chauffeur krijgt. Je ziet op de telefoon hoe ver ie van je vandaan is dus hoe lang het nog duurt voor je wordt opgepikt. Ik begrijp dat Nederlandse taxibedrijven protesteren. Maar waardoor komt dat ….? Omdat de belastingen hen afwurgen. Uber heeft een manier gevonden om die te omzeilen. Dat soort bedrijven, daar moesten we er méér van hebben, de samenleving heeft er voordeel van. Belastingen worden toch maar over de balk gegooid.

MET PAARD EN WAGEN

Terug naar Hout Bay, de auto inladen en óp naar Stellenbosch. (De rothond van Magnolia Guesthouse had sinds ons vorige bezoek helaas nog niet de geest gegeven.) Diner bij Brampton wine & dine. Gezelli.


30/7
Er is er een jarig…. Marthe werd 27 jaar. We vierden dat met een dagje Stellenbosch. Een stadswandeling offreerde ons de prachtige huizen in ‘Dutch Style’. Je verwachte elk moment dat Jan van Riebeeck of Simon van der Stel in eigen persoon met paard en wagen de poort uit zouden rijden. Verder koffie, en twee keer (!) een toprestaurant; eerst Guardian Peak voor de lunch en ’s avonds Makaron van Majelka Hotel. Zo wil ik ook wel jarig zijn.


(Als voorproefje voor Botswana en Namibië stuur ik hier alvast de videocompilatie mee die Nora heeft gemaakt.)