Even wat racisme
Door: Frank Höppener
Blijf op de hoogte en volg Frank
25 Oktober 2011 | Namibië, Windhoek
Het moet vreselijk saai voor jullie zijn geweest, al dat gehannes over auto’s en mankementen. Daarom beperk ik me in deze slot-blog na een reis van pakweg zesduizend kilometer met daarin plaats voor ongeveer 25 lifters (waarvan er velen bij het afscheid een sinaasappel meekregen uit de grote zak die we hadden gekocht) tot andere verhalen.
Allereerst: de steek in mijn bil die ik onder de douche op Namutoni Camp opliep, jeukt al een paar dagen. De huid is brobbelig. Ik ben benieuwd wanneer de larven eruit komen.
Dan even wat ‘racisme’ van onze kant.
1) Het viel deze reis al snel op: de zwarten zijn blij met ALLES wat ze gratis krijgen. Dus als dingen die we hebben gekocht wat tegenvallen, of als we ze niet meer nodig hebben, zeggen Marij en ik tegen elkaar: ‘Geven we aan een neger.’ Kauwgom die vies smaakt, aanlenglimonade die we niet meer nodig hebben: ‘geven we aan een neger.’ Koekjes: ‘geven we aan een neger.’ Kledingstukken: neger.. De bacon: idem. Ze zijn er echt blij mee. Bijvoorbeeld, een van Craigs medewerkers was ‘tot aan zingen toe’ blij met twee broden die hij van een hotelgast had gekregen. Het zegt uiteraard wat over het welvaartsniveau en –verschil.
2) De huisstijl van de blanken tenslotte. Die wordt gedomineerd door vrouwen; de mannen gaan over auto’s, auto’s, auto’s (je ziet dat ik me snel heb aangepast), vee, en constructies. Maar in huis en tuin regeert de vrouw. Overal tierelantijnen en gezellige frutsels. Stijl: gehaakte toiletdekselovertrekken. Nederland in de jaren vijftig.
Vanochtend zijn we naar het township Katatura gereden; we hebben er ondermeer het Penduka project bezocht waar ik al eerder over schreef, maar toen was ik er zonder Marijke. Op de drukke Eveline Street in Katutura stonden op een marktje langs de weg zo’n zes ‘buitenlucht-koks’ hun goederen te koop aan te bieden. Ze hadden een braai die bestond uit een doorgezaagde olieton met een rooster erboven.. Elke minuut stopte er wel een auto van iemand die trek had in een snelle zoute hap. Overigens zag ik op de achtergrond veel pens en ander onduidelijk vlees op voorraad liggen. Wij kozen toch maar voor mager rundvlees. We zitten per slot niet in Frankrijk.
Hier, aan het eind van de trip een compliment aan Marijke. Sinds de val bij de Brandberg heeft ze pijn aan vooral haar ribben. Toch was ze in staat echt vakantie te hebben. He-le-maal niet chagrijnig geworden! De bikkel. Doe ik haar niet na (ik sta niet bekend als persoon die ‘lijdt in stilte’).
Twee slotconclusies (waarbij ik deels in herhaling val):
1) Een reis op eigen gelegenheid door Afrika zónder verrassingen en stress is onbestaanbaar. Africa comes at a cost.
2) Citaat van John Steinbeck: ‘You don’t take a trip; the trip takes you.’
Groet, misschien tot weer.
Frank
Allereerst: de steek in mijn bil die ik onder de douche op Namutoni Camp opliep, jeukt al een paar dagen. De huid is brobbelig. Ik ben benieuwd wanneer de larven eruit komen.
Dan even wat ‘racisme’ van onze kant.
1) Het viel deze reis al snel op: de zwarten zijn blij met ALLES wat ze gratis krijgen. Dus als dingen die we hebben gekocht wat tegenvallen, of als we ze niet meer nodig hebben, zeggen Marij en ik tegen elkaar: ‘Geven we aan een neger.’ Kauwgom die vies smaakt, aanlenglimonade die we niet meer nodig hebben: ‘geven we aan een neger.’ Koekjes: ‘geven we aan een neger.’ Kledingstukken: neger.. De bacon: idem. Ze zijn er echt blij mee. Bijvoorbeeld, een van Craigs medewerkers was ‘tot aan zingen toe’ blij met twee broden die hij van een hotelgast had gekregen. Het zegt uiteraard wat over het welvaartsniveau en –verschil.
2) De huisstijl van de blanken tenslotte. Die wordt gedomineerd door vrouwen; de mannen gaan over auto’s, auto’s, auto’s (je ziet dat ik me snel heb aangepast), vee, en constructies. Maar in huis en tuin regeert de vrouw. Overal tierelantijnen en gezellige frutsels. Stijl: gehaakte toiletdekselovertrekken. Nederland in de jaren vijftig.
Vanochtend zijn we naar het township Katatura gereden; we hebben er ondermeer het Penduka project bezocht waar ik al eerder over schreef, maar toen was ik er zonder Marijke. Op de drukke Eveline Street in Katutura stonden op een marktje langs de weg zo’n zes ‘buitenlucht-koks’ hun goederen te koop aan te bieden. Ze hadden een braai die bestond uit een doorgezaagde olieton met een rooster erboven.. Elke minuut stopte er wel een auto van iemand die trek had in een snelle zoute hap. Overigens zag ik op de achtergrond veel pens en ander onduidelijk vlees op voorraad liggen. Wij kozen toch maar voor mager rundvlees. We zitten per slot niet in Frankrijk.
Hier, aan het eind van de trip een compliment aan Marijke. Sinds de val bij de Brandberg heeft ze pijn aan vooral haar ribben. Toch was ze in staat echt vakantie te hebben. He-le-maal niet chagrijnig geworden! De bikkel. Doe ik haar niet na (ik sta niet bekend als persoon die ‘lijdt in stilte’).
Twee slotconclusies (waarbij ik deels in herhaling val):
1) Een reis op eigen gelegenheid door Afrika zónder verrassingen en stress is onbestaanbaar. Africa comes at a cost.
2) Citaat van John Steinbeck: ‘You don’t take a trip; the trip takes you.’
Groet, misschien tot weer.
Frank
-
25 Oktober 2011 - 17:17
Jeannette:
Wederom geweldige verhalen, genoten: DANK! -
25 Oktober 2011 - 17:18
Jeannette:
Sorry.
Wilde jullie nog een voorspoedige terugreis wensen!
Groet. -
25 Oktober 2011 - 17:34
Hans:
for the trip to take you, you must give it the chance.
en dat is wat jullie gedaan hebben. -
25 Oktober 2011 - 18:33
Marthe:
Misschien tot ziens? Wat is dat nou voor een afsluiter? Wat een rasoptimist ben je ook.
Fijne terugreis! Ben benieuwd naar de foto's. -
26 Oktober 2011 - 08:23
Frank Höppener:
Hoi mensen,
Dank dank voor alle positieve reacties. Leuk om te lezen.
Foto's gaan hier druppelsgewijs, dus ik gooi er nog wat op de blog als ik in NL ben.
Toon: prik een datum! Kanniewachten.
Groet, ook van Marijke -
26 Oktober 2011 - 08:31
Frank Höppener:
Nog even @Marina reageren op haar SMS-je
Marina, ik begrijp dat je je voorbereidt op een nieuwe variant van het Nijmeegse 'Al mot ik kruupe'!
Groet,
Frank
-
26 Oktober 2011 - 09:43
Angèle:
Frank tot morgen Flughafen Münster/Osnabruck 12.15.
Marijke een goede separate vlucht. het is wel koninklijk dit apart vliegen. -
26 Oktober 2011 - 13:03
Maaike:
Aaah!Zo´n gehaakte wcoverdek wil ik ook wel!Misschien kun je er nog een handeltje in beginnen
Goede reis en tot gauw!
Maai
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
