onderonsje

Swakop 12/12/11
Nog snel even een blog vanuit Hansa Hotel voordat ik ‘t weer dagen zonder enig wifi moet doen. Ie-der-een praat hier Duits! (Franz Josef, komm hier! Du fühlst dich bestimmt zuhause.)
De serveerster waar ik het al een jaar goed mee kan vinden zou zó een zus van Mobutu kunnen zijn. Maar gewoon heel aardig. Ik heb graag met haar te doen.

De Himba-dames (zie vorige blog) zijn vanuit het Noorden (Opuwo) tot in Swakopmund afgezakt. Logisch, het is hier de start van het toeristenseizoen dus hier kun je een cent verdienen. En daar zitten ze dan met hun ge-okerde blote tieten in de Swakopse kou.
Ik vraag me trouwens af hoe ze hier zijn gekomen? Liftend? Vallen de kosten van de reis heen en terug weg tegen de verdiensten? Ik betwijfel het.
* ‘Heeey, you buy?’
- ‘No thank you.’
* ‘Give me money.’
(‘Authentic’!)

AAAUTO, WAT ANDERS?
Pratend met Craig over de perikelen van de auto tijdens de vorige trip met Marijke in oktober en de reparatie aan de airco deze keer, was zijn commentaar nuchter: ‘We all have it.’ De mannen hier zijn inderdaad constant met hun auto bezig. Je kunt niet verwachten duizenden kilometers probleemloos over dit soort wegen te rijden. Er trilt altijd wel iets kapot, of anders kost het je wel een stel nieuwe banden, enzovoorts. Daar moet ik dus maar mee zien te leven. Én twee paar rechterhanden aanschaffen.
Geheel in stijl heb ik dus vandaag een nieuwe accu, vier dure nieuwe banden (265/75/R16), en wat ‘miscellanious’ aangeschaft: in totaal voor zo’n € 1000 verspijkerd. Maar het móét omdat ik het geplande deel van Botswana niet kan en durf te berijden met een slechte accu, en met reservebanden waarmee ik niet 4x4 kan rijden. Die banden moeten allemaal dezelfde diameter hebben, ander gaat de versnellingsbak naar z'n mallemoer. Het ene wiel moet per omwenteling exact dezelfde afstand afleggen als alle andere. Anders gaat er iets definitief knarsen.


ONDERONSJE
Over versnellingsbakken gesproken: bij de mijne zijn de tweede en derde versnelling nóg steeds niet ok. Terwijl ik een invoice heb waarin de versnellingsbak is gereviseerd voor de lieve som van € 2739,-!! (Niet door mij maar door de garage als garantie betaald.) Maar papier is geduldig. ‘t Zal wel een onderonsje zijn geweest tussen de garage en de mechanics die hem hebben gereviseerd. Ik heb al met de garage gebeld. Was ‘Les 1’ in het zakenleven niet: het is betere en goedkoper om de dingen meteen de eerste keer goed te doen. (Mugabe, èèèèh sorry: Baron Ronald vM, kóm er maar in..)

De schrammen aan de onderkant en de verbogen treeplank (zie vorige blog over dat volgens Marthe en Toon ‘domme rotsblok’) zijn min of meer recht, geschuurd en van primer voorzien. De ladder van de rooftop tent is verbeterd; hij kan nu schuiner. Maar het wachten is natuurlijk op dé echte test als Marijke er uit wil kruipen. Ik zet het vangnet vast klaar.
Morgen of overmorgen richting Gobabis / Mamuno (aan weerszijden van de grens met Botswana.)
En nu maar duimen dat we de grootste pech met de auto eindelijk achter de rug hebben.
Mien, Bernard, Bert, Cynthia, Ruud, het ziet ernaar uit dat ’t gaat lukken om ‘Gabs’ (Gaborone, hoofdstad van Botswana) te halen. Zet de pils maar koud.


(Ik heb nog niet één foto gemaakt, want waar ik nu ben, is alles al op de gevoelige plaat vastgelegd.)


--
This message is constructed out of 100% recycled electrons.