Het bos in gestuurd

Succes heeft vele vaders, falen blijft een wees. De VS wil niet graag herinnerd worden aan zijn grootste militaire nederlaag ooit. Die heeft in drie maanden tijd meer dode Amerikaanse soldaten ‘opgeleverd’ dan de hele Vietnam-oorlog. Ik praat over de slag in het Hürtgenwald, even ten Zuiden van Aken en Düren, vlakbij Monschau. De namen Vossenack, Kommerscheidt en Schmidt zijn in de VS bekender dan in Duitsland zelf.

Ik heb geluk met een zwager die als ex-militaire-oefeningenontwikkelaar alles afweet van historische veldslagen, dus van hem hoorde ik ‘alles’ over het Hürtgenwald. Hij krijgt er zelf nog kippenvel van. Als ik hier onjuistheden verkondig of je hebt aanvullingen, dan kom er maar in Cees. Daar zijn de ‘comments’ voor.
Op 3 en 4 oktober (2015) hebben Martin van Zaalen, Dino Basalo en ik hier aan onvervalst battlefield tourisme gedaan. Het gebied leent zich voor fantastische mountainbiketochten en wandelingen.

LOGISTIEK
Wat was herfst 1944 de strategische situatie in de Tweede Wereldoorlog? De Duitse defensie lag op z’n gat, dus de geallieerden ‘raceten’ door Frankrijk op weg naar Duitsland. Maar uit angst dat hun aanvoerlijnen het militaire tempo niet konden bijbenen stopten ze om de logistiek op orde te krijgen vóórdat ze doorstootten naar de Rijn. Achteraf bekeken een kostbare fout want de Duitsers kregen tijd om zich te reorganiseren. Maar wéét alles maar eens van te voren.


SIEGFRIEDLINIE
De ‘Bridge Too Far’ in Arnhem liep vast, dus zochten de geallieerden een alternatieve route om over de Rijn te komen. Ze kozen vlakbij Monschau het dorp Roetgen als ‘Enter into Germany’. Maar daar wachtte de ‘Westwall’ alias de ‘Siegfriedlinie’ hen op. Een slechtere speerpuntlocatie hadden ze niet kunnen kiezen want iets verderop waren de Duitsers nou juist hun troepen aan het samentrekken voor de laatste stoot richting brandstofdepôts in Antwerpen: het Ardennenoffensief. Koste wat kost mochten de Amerikanen dát niet ontdekken. Maar precies die locatie hadden ze uitgezocht voor hun route naar de Rijn. Alle alarmbellen gingen dus af in Berlijn toen de Amerikanen de grens overstaken. In één nacht tijd stuurde Hitler 72 treinen met nieuw kanonnenvoer naar de stations Nideggen en Abenden aan de Rur. ’s Nachts, omdat het dan verborgen bleef voor de geallieerde luchtmacht. Van daaruit ging het naar defensieve stellingen in het zogeheten Kall Tal, een zijriviertje van de Rur. Idyllisch als je er nu doorheen fietst, maar toen brak de hel los. Op de deur van de kerk in Vossenack staat een plaquette die 68.000 doden herdenkt: twintigduizend aan Duitse zijde dus vooral Amerikanen. (Bezoek beslist het museum in Vossenack als je ooit in de buurt komt. Open op zondag van 11:00 tot 17:00 uur) Op Ehrenfriedhof Vossenack vind je naast duizenden graven van Duitse soldaten dat van General Model (https://en.wikipedia.org/wiki/Walter_Model). Heel de weg van Monschau naar Düren is bezaaid met oorlogskerkhoven. De Amerikanen liggen op ‘Henri Chapelle’.

Waarom kozen de Amerikanen het onbegaanbare en steile pad van Vossenack, via de Kall en het dorp Kommerscheidt naar Schmidt? Omdat daar het stuwmeer in de Rur lag. Ze waren bang dat hun opmars en logistiek support naar de Rijnbruggen zou worden afgesneden als de Duitsers de dam zouden opblazen. Die moest worden veilig gesteld.


VETERAAN
De weg Vossenack-Germeter was de startlijn van de 28 Infdiv op 1 november. De 'Allerseelenschlacht'. De Duitsers waren voorbereid en hadden hun stellingen betrokken. In een dicht bebost en geaccidenteerd terrein zijn verdedigers in het voordeel, maar op open woestijngrond (El Alamein) in het nadeel.
Bataljon na bataljon werd door onverantwoorde commandanten – vooral de bigotte generaall Collins - de dood ingejaagd. Wie drie dagen overleefde werd beschouwd als ‘veteraan’.
Vanaf ‘Hill 400’, nu de ‘Burgberg’ bij Bergstein schoot de Duitse artillerie alles in het Kall Tal aan flarden. De Duitsers mikten op de boomstammen. Als die versplinterden leverde dat meer doden en gewonden op dan granaatexplosies op de grond. En gewonde soldaten hinderen de vijand méér dan dode. Iets wat de Vietcong later ook in praktijk bracht. Tot op de dag van vandaag weigeren houtzagerijen hout uit het Kall Tal omdat granaatscherven hun materiaal beschadigen.


BEUKEN
De Amerikaanse tanks moesten de veel te steile en smalle Kall Trail omlaag en naderhand weer omhoog naar Kommerscheidt en Schmidt. Maar in het steilste stuk - zó steil dat ik er op de mountainbike niet omlaag durfde te rijden - zat een bocht met een uitstekende rotspunt. Tanks probeerden er omheen te rijden maar gleden door de schuinte zijwaarts het ravijn in en van hun rupsbanden af. Sitting ducks. Pas toen na weken de genie de rotspunt kon opblazen, was de weg voor tanks open. En ondertussen de artillerie maar beuken. Op de helling en in het Kall Tal stonden inmiddels pakweg honderd uitgebrande Sherman tanks en Weasels met binnenin de verkoolde lijken van de bemanning.
Het veldhospitaal aan de Kall Trail kreeg een voltreffer. Sergeant Chris Christensen kreeg na het Ardennenoffensief de opdracht uit te zoeken wat zich toch in godsnaam tussen Vossenack en Schmidt had afgespeeld.

http://www.505rct.org/Stories-3/hurtgenforest.asp

De besneeuwde bulten die hij op de plek van het veldhospitaal aantrof bleken te bestaan uit geamputeerde armen en benen. Lijken lagen na maanden nog kris kras in het bos, op het pad en in de dorpen.


SCHUTTERSPUTJES
Gedurende de drie maanden durende slag regende het onafgebroken. Overal modder. Sneeuw en vorst. Soldaten lagen in zomertenue tot hun schouders in water en modder in hun schuttersputjes en loopgraven. Dit in november – december - januari. De zogenaamde ‘trenchfoot disease (loopgraaf-voeten) kostte bijna net zoveel doden als de artillerie en sluipschutters. Het pad omhoog uit de Kall naar Kommerscheid en Schmidt lag bezaaid met doden. Soldaten moesten er wel overheen lopen, tanks er overheen rijden omdat er geen vrij begaanbaar pad meer over was.


De Duitsers hebben de oorlog verloren door brandstofgebrek en een beperkte productiecapaciteit, het lag niet aan hun technologische kwaliteit. De Panther- en Tiger tanks waren veruit superieur aan de geallieerde Shermantanks. Alleen waren er pakweg twintig keer méér Shermans dan Tigers. Het kostte gemiddeld zes Shermans aan geallieerde zijde om één Tiger uit te schakelen. Dan kun je de moed (in de schoenen) voorstellen van de Amerikaanse tankbemanningen die hier ‘het bos in werden gestuurd’. De Tiger kon je alleen uitschakelen aan de achterkant, dus de Amerikaanse infanterie moest zich ingraven en koest houden, hopend dat ze niet werden ontdekt of platgereden en het monster voorbij laten rijden. En dan moest hun bazooka meteen in één keer precies raak zijn. Anders …. Als de Amerikanen het geluid van een Panther of Tiger hoorden deden ze in hun broek.


WATERMOLEN
Onderin het Kall Tal lag – en ligt nog – de Mestrenger Mühle, toen een watermolen, nu een restaurant. Op brancards lagen daar 92 gewonde Amerikaanse soldaten vastgesnoerd. Vraag mij niet waarom die altijd zó werden vastgesnoerd dat ze zichzelf niet konden bevrijden van hun brancard. Toen startte er ineens een Tiger vlakbij; de niet gewonde Amerikanen vluchtten in paniek. Mede als gevolg van de slag die zich vervolgens ontwikkelde troffen de Amerikanen na een maand toen ze de Mestrenger Mühle weer in bezit namen 92 doden op brancards aan.
De Duitse artillerie op Hill 400 werd uitgeschakeld maar van het bataljon Rangers dat die klus klaarde bleef slechts één soldaat in leven. En vervolgens wisten de Duitsers de precieze coördinaten van alle gebouwen op de heuvel, dus toen begon het feest opnieuw.
Schmidt werd veroverd, en daarmee de controle over de stuwdam, maar later werden de Amerikanen daar vreselijk in de pan gehakt.
Het resultaat: 68.000 doden en niets bereikt. Volgens General Gavin, commander of the 82nd Airborne Division: "For us the Hurtgen was one of the most costly, most unproductive and most ill-advised battles our army has ever fought."
Het was een Eerste Wereldoorlog type veldslag binnen de Tweede Wereldoorlog.

PRACHTIG GEBIED
Al mountainbikend of wandelend zie je nu nog schuttersputjes, loopgraven en op één plaats rupsbanden. Munitie en andere militaire parafernalia kun je overal vinden. Geen schop nodig, het ligt gewoon onder een laagje mos.
Wandelend en fietsend door dit prachtige gebied kun je je niet voorstellen dat het in 1944 zo’n gruwelijke gehaktmolen is geweest.
Conclusie: wij zijn gelukzakken. Geboren in het juiste tijdsgewricht en op de juiste plaats. (maar in het Oosten en Zuid-Oosten rommelt het weer….)


(De https-en hieronder even in je browser adresbalk copyen/pasten. Niet direct clickable. Je kunt ook gewoon de 's' weghalen, dan werkt de link wel.)

http://home.scarlet.be/~sh446368/memoirs-albert-w-burghardt.html

http://www.military.com/Content/MoreContent?file=PRtankf2
http://www.military.com/Content/MoreContent?file=PRtankf

https://www.google.nl/search?q=kall+trail+hurtgen+forest&ie=utf-8&oe=utf-8&gws_rd=cr&ei=U7IGVp2MGMWFUYfMo8gP

https://www.google.nl/search?q=kall+trail+hurtgen+forest&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0CCgQsARqFQoTCNHBrfT6lMgCFUK2FAodDfANQQ&biw=1328&bih=628

https://chindits.files.wordpress.com/2014/07/the-green-hell-3e.pdf
http://www.angelfire.com/ak5/combat/FritzTillmanns.htm

https://chindits.files.wordpress.com/2014/07/the-green-hell-3e.pdf

http://explorepahistory.com/odocument.php?docId=1-4-187

Voor de wandelaars en mountainbikers:
http://www.wandermap.net/en/route/1075493-vossenack-mestrenger-muhle-simonskall/#/z13/50.67938,6.38494/terrain

Het barst van de info hierover. Google maar eens op (combinaties van ...):
• Kall Trail
• Wilde Sau
• Hürtgenwald / Huertgenwald / Hurtgenwald /Huertgen forest.
• West Wall / Siegfried Linie
• Enter to Germany
• You enter Germany
• Mestrenger Mühle
• Vossenack Kommerscheid Schmidt
• Allerseenschlacht
• General Gavin
• Scorpio website
• Schlacht im Hürtgenwald
• Abwehrschlacht im Hürtgenwald.
• Hölle im Hürtgenwald.
• Death Factory.
• Green Hell of Huertgen.
• Totes fabrik.
• Allerseelenschlacht.
• Westwall.
• Kämpfe vom Hohen Venn bis zur Rur.
• Abwehrschlacht am Westwall
• Tank Battle in Kommerscheidt