Soep met ballen

Faecaliën, faeces, ontlasting, ‘natures call’, ‘biologische noodzaak’, kortom poep. In Nederland vermijden we het onderwerp angstvallig. In India daarentegen is het onvermijdelijk, ja zelfs vaak het gesprek van de dag. En dan vooral de consistentie ervan. Nog gezellig ook en zorgend voor hilariteit. Je onderscheidt het resultaat op grond van zijn viscositeit: spuitwater, bouillon, soep, minestrone, soep met ballen (de nationale favoriet), koeienvla, paardenmop en draadstaal. In India is het altijd spannend wat je nu weer achterlaat in de pot.
Mijn zus had het jaren geleden in Calcutta een keer zo erg te pakken dat ze er uiteindelijk maar voor koos drie dagen permanent in bad te gaan liggen tot het over was. 'Onderwijl' een bruin spoortje naar de afvoer.

ZWAK MOMENT

Waar je het oploopt is niet te voorspellen, alleen dát het op enig moment zover is, is zeker. Dure hotels en restaurants, ze helpen het niet voorkomen. In goedkopere varianten heb je de zekerheid dat je snel aan de beurt bent, maar misschien is dat juist wel handig: je kunt het maar beter gehád hebben. Er valt geen pijl op te trekken. Het hangt in de lucht, en op een zwak moment nestelt het zich in je ingewanden.
De Aziatische cultuur biedt wel een troost: de kontendouche. ‘Tjebbok’ zeggen ze in Indonesië. Geen klef onhygiënisch geknoei met papier, maar wássen dat achterwerk, iedere keer. Schoon en handig, vooral als je de chillies voor de tweede keer ‘proeft’.