Daar gaan we weer
Door: Frank Höppener
Blijf op de hoogte en volg Frank
23 September 2011 | Namibië, Windhoek
Daar gaan we weer. Namibia Revisited.
Vliegen. Altijd hetzelfde liedje. Moeten we het daar nog over hebben? Altijd een rijstebrijberg waar je doorheen moet. Ook nu weer. Twee keer vijf uur wachten, dus in totaal dertig uur onderweg geweest. Ik heb een hekel aan vliegen.
Leuk dat stuk over Kgalagadi District, Botswana, waar ik drie jaar heb gewerkt. Ik hoef beneden me maar een lijn in het landschap te zien en ik weet precies wat het is en waar we zitten.
Nu in Windhoek, hotel Roof of Africa. Ik ben van kamer 17 naar 14 gewisseld, want in 17 had ik helemaal geen wifi. Wat loopt Afrika toch achter, terwijl ICT toch eigenlijk hun kans is om in één klap veel achterstand goed te maken.
In mei was die ene dame duidelijk zwanger. En nu weer. Of nog steeds? Ze ziet er exact hetzelfde uit, dus ik snap het even niet. En vier collega’s, óók zwanger. Ja het gaat hard in Afrika (en met de planeet).
De eerste avond gisteren nam ik het buffet. Fout! Niet dat er iets mis mee is, maar na dertig uur als een zoutzak in vliegtuigen hangen, waar de trolley met drank en voer de enige afwisseling is, vind je kennelijk tóch dat je wat hebt verdiend, dus sla je ‘aan de vreet’ bij dat buffet. De sluizen mogen open. Op zich is het wel lekker, dat buffet, met kudu- gemsbok- eland- en giraffenbiefstuk, ossenstaart, kipkerrie, salades, enz. enz. Maar ‘veelsteveel’, en zeker teveel vlees. Vandaag weer à la carte: iets duurder maar veel beter voor de buikriem.
Veel gedoe vandaag met de auto, wat te verwachten was. Dit is immers Afrika. Weliswaar zijn de meeste reparaties die ik in mei - met de garage waar ik ‘m gekocht heb - had afgesproken, goed uitgevoerd, en nog gratis ook. Daar heeft Pieter Smit van de garage een cognac aan over gehouden. Maar – this is Africa - sommige niet, en andere slecht. Waaronder de belangrijkste: de versnellingsbak. De eerste versnelling glijdt soms nog terug naar de vrij. Lastig bij een hellingproef en vervelend voor wie achter je staat bij het stoplicht.
De rammel in de linkerplaat is ook niet gelast, dus dat wordt onderweg 'tsjirpen' verdragen deze keer. Gaat wel € 80 kosten omdat na het lassen de boel opnieuw moet worden gespoten. Wat heel goedkoop is vgl met NL.
Als ik dat nu laat doen, kost dat teveel tijd en zou ik een vliegticket hebben gekocht alleen om in Windhoek in een hotel te hangen om toe te zien hoe een landcruiser wordt gerepareerd. Dus ik rijd er nu maar mee zoals ie is. In oktober lever ik hem wel weer in bij ‘Sirkel Motors’ met een lijstje aandachtspunten. Er zit een voordeeltje aan vast. Ik stal de auto bij een ‘mechanic’ van ‘Sirkel die luistert naar de welluidende naam ‘Jakkal’. Leuke vent. Jong en toch een pijp. Bij hem kost dat N$ 1000,- voor een heel jaar; = € 100,- wat veeeeuul goedkoper is dan bij het bedrijf dat ik eerst op het oog had (€ 400,-). Dat maakt weer ietsiepietsie goed van de verliezen die ik vandaag opnieuw op de beurs heb. Arcelor Mittal: 750 kwijt. Huilie huilie.
Leuk: die prijs komt op z'n Afrikaans tot stand. Pieter Smit, met wie ik zaken doe bij Sirkel, stelde aan mij 1000,- voor. Aan Jakkal vroeg hij 500,- waarmee die akkoord ging. Maar je moet Pieter begrijpen: ik betaal Jakkal wèl die 1000,- en hij is heel gelukkig en loyaal. En ik ook.
En net als nu haalt en brengt Sirkel me van/naar het vliegveld! Doen we!
Maar heel het weekend zit ik nu dus in Windhoek vast omdat maandag een paar reparaties worden doorgevoerd. Kost twee dagen extra Roof of Africa. Anders had ik naar Swakop gereden. This is Africa.
We spreken mekaar nader.
Frank
Vliegen. Altijd hetzelfde liedje. Moeten we het daar nog over hebben? Altijd een rijstebrijberg waar je doorheen moet. Ook nu weer. Twee keer vijf uur wachten, dus in totaal dertig uur onderweg geweest. Ik heb een hekel aan vliegen.
Leuk dat stuk over Kgalagadi District, Botswana, waar ik drie jaar heb gewerkt. Ik hoef beneden me maar een lijn in het landschap te zien en ik weet precies wat het is en waar we zitten.
Nu in Windhoek, hotel Roof of Africa. Ik ben van kamer 17 naar 14 gewisseld, want in 17 had ik helemaal geen wifi. Wat loopt Afrika toch achter, terwijl ICT toch eigenlijk hun kans is om in één klap veel achterstand goed te maken.
In mei was die ene dame duidelijk zwanger. En nu weer. Of nog steeds? Ze ziet er exact hetzelfde uit, dus ik snap het even niet. En vier collega’s, óók zwanger. Ja het gaat hard in Afrika (en met de planeet).
De eerste avond gisteren nam ik het buffet. Fout! Niet dat er iets mis mee is, maar na dertig uur als een zoutzak in vliegtuigen hangen, waar de trolley met drank en voer de enige afwisseling is, vind je kennelijk tóch dat je wat hebt verdiend, dus sla je ‘aan de vreet’ bij dat buffet. De sluizen mogen open. Op zich is het wel lekker, dat buffet, met kudu- gemsbok- eland- en giraffenbiefstuk, ossenstaart, kipkerrie, salades, enz. enz. Maar ‘veelsteveel’, en zeker teveel vlees. Vandaag weer à la carte: iets duurder maar veel beter voor de buikriem.
Veel gedoe vandaag met de auto, wat te verwachten was. Dit is immers Afrika. Weliswaar zijn de meeste reparaties die ik in mei - met de garage waar ik ‘m gekocht heb - had afgesproken, goed uitgevoerd, en nog gratis ook. Daar heeft Pieter Smit van de garage een cognac aan over gehouden. Maar – this is Africa - sommige niet, en andere slecht. Waaronder de belangrijkste: de versnellingsbak. De eerste versnelling glijdt soms nog terug naar de vrij. Lastig bij een hellingproef en vervelend voor wie achter je staat bij het stoplicht.
De rammel in de linkerplaat is ook niet gelast, dus dat wordt onderweg 'tsjirpen' verdragen deze keer. Gaat wel € 80 kosten omdat na het lassen de boel opnieuw moet worden gespoten. Wat heel goedkoop is vgl met NL.
Als ik dat nu laat doen, kost dat teveel tijd en zou ik een vliegticket hebben gekocht alleen om in Windhoek in een hotel te hangen om toe te zien hoe een landcruiser wordt gerepareerd. Dus ik rijd er nu maar mee zoals ie is. In oktober lever ik hem wel weer in bij ‘Sirkel Motors’ met een lijstje aandachtspunten. Er zit een voordeeltje aan vast. Ik stal de auto bij een ‘mechanic’ van ‘Sirkel die luistert naar de welluidende naam ‘Jakkal’. Leuke vent. Jong en toch een pijp. Bij hem kost dat N$ 1000,- voor een heel jaar; = € 100,- wat veeeeuul goedkoper is dan bij het bedrijf dat ik eerst op het oog had (€ 400,-). Dat maakt weer ietsiepietsie goed van de verliezen die ik vandaag opnieuw op de beurs heb. Arcelor Mittal: 750 kwijt. Huilie huilie.
Leuk: die prijs komt op z'n Afrikaans tot stand. Pieter Smit, met wie ik zaken doe bij Sirkel, stelde aan mij 1000,- voor. Aan Jakkal vroeg hij 500,- waarmee die akkoord ging. Maar je moet Pieter begrijpen: ik betaal Jakkal wèl die 1000,- en hij is heel gelukkig en loyaal. En ik ook.
En net als nu haalt en brengt Sirkel me van/naar het vliegveld! Doen we!
Maar heel het weekend zit ik nu dus in Windhoek vast omdat maandag een paar reparaties worden doorgevoerd. Kost twee dagen extra Roof of Africa. Anders had ik naar Swakop gereden. This is Africa.
We spreken mekaar nader.
Frank
-
23 September 2011 - 17:34
Carla:
Daar ga ik weer tijd voor inruimen zodat we je avonturen tijdens de koffie op de roei en tijdens de indoor uitgebreid door kunnen nemen. Een gave tijd toegewenst! En eh... die buikriem van jou? Die heeft nog gaatjes zat! -
23 September 2011 - 19:16
Hans:
dag frank, leuk om zo virtueel 'van de partij' te zijn. voorlopig vertelt dit me meer over reizenmetfrank dan over reizendoornam. je bent nu op stap met marijke, is nam voor haar nieuw? roofofafrica ken ik niet, zotezien dichtbij schanzen, deel van mijn woonwerkroute (wij woonden in ludwigsdorf, gloudina101, witte muren, strooien dak). wij gingen graag eten bij sardinia, simpel maar relaxed: aan indep ave, iets z vh centrum.
anyway, ek hoop jelle sal baie plesier he. -
23 September 2011 - 19:39
Frank Höppener:
Dag Carla, dag hans,
@Carla: Roddel ze lekker over mij. (Kan niks slechts zijn..... Al komt hoogmoed altijd voor de val.)
@Hans: Nee, Marijke komt over 12 dagen. Ik ben hier als kwartiermaker. Nodig ook, want hoe betrouwbaar de zakenpartners ook, het blijft Afrika. Er slipt altijd wel iets doorheen. Ik hoef jou niks te vertellen. Nam is inderdaad nieuw voor Marijke.
Roof of Africa zit vlakbij Eros shopping mall en Joes Beerbar, 124/126 Nelson Mandela Ave. Maar ik ga die adresjes van je zeker uitproberen. Heel het weekend niks te doen. dus....
Schanzen? Is dat niet de weg van hieruit linksaf, steil omhoog in die groene enclave in Windhoek?
Baje plesier, sal seker so. As ek nie vinnig maar stadig oor die paaje rij. Vir mij wijf!
Groet,
Frank -
23 September 2011 - 20:56
Jeannette:
Hè-hè, gelukkig! Was al bevreesd van je lijst geschrapt te zijn ... ;)
Dank en een mooie tijd gewenst!
-
24 September 2011 - 09:16
Angèle:
Hoi frank,wordt het lente?gaan de Jacaranda's bloeien? dan neemt een mens wat ongemak voor lief .. toch?!
its Africa; bekijk het maar als een toneeltje waar jij nu even de hoofdrol in hebt.
veel plezier, angèle -
24 September 2011 - 09:45
Toos:
ik verheug me nu al weer op je verhalen, je avontuur, en dit keer met Marijke erbij. Spannend.
je mist nu wel een paar lentedagen in nederland, wonder boven wonder.
liefs
en heb plezier -
24 September 2011 - 12:48
Frank Höppener:
Hoi Angele, Toos,
@Angele: Jacaranda's zat hier. en ik weet niet wat er allemaal nog meer in bloei staat. Overal kleur. Dit is lente, dus een heel goede tijd.
Inderdaad: het is een speeltoneel en elk krijgt zijn deel. Ik had me er al op voorbereid.
@ Toos, Jullie lente, dan ik ook. Temperaturen boven de dertig. He he, ein-de-lijk zomer!
Groet,
Frank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
